درمان خروپف و آپنه خواب با هوپنوس

خروپف در بارداری

بارداری با تغییرات زیادی در بدن همراه است، از سوء هاضمه و سوزش سر دل گرفته تا خستگی و مشکلات خواب. برای برخی افراد، بارداری با شروع خروپف مداوم نیز همراه است. حدود 14 تا 53 درصد از افراد باردار خروپف می کنند که با پیشرفت بارداری بیشتر می شود.

علل شایع خروپف در دوران بارداری

هورمون‌ها و همچنین تغییرات فیزیکی در بدن می‌توانند احتمال خروپف کردن در دوران بارداری را افزایش دهند. عواملی که شانس را افزایش می دهند

خروپف در دوران بارداری - به ویژه در سه ماهه سوم - شامل افزایش وزن، تغییرات هورمونی و تغییر در جریان خون است.

خروپف ناشی از آرام شدن ساختارهای دهان و گلو در طول خواب است. همانطور که این ساختارها آرام می شوند، ممکن است تا حدی جریان هوا را مسدود کرده و فضای مورد نیاز برای تنفس را در گلو محدود کنند. این می تواند منجر به ارتعاش بافت های گلو در هنگام استنشاق فرد خواب شود که صدای مشخص خروپف را ایجاد می کند.

افزایش وزن

افرادی که وزن اضافی حمل می کنند معمولاً بیشتر در معرض خروپف هستند، زیرا بافت اضافی اطراف گلو می تواند راه هوایی را فشرده کند. افزایش وزن در دوران بارداری نیز می تواند با ایجاد تورم در راه هوایی به خروپف کمک کند، که همچنین فضای کوچکتری در گلو برای عبور هوا باقی می گذارد و خطر بال زدن یا ریزش بافت ها در طول خواب را افزایش می دهد.

تغییرات هورمونی

هورمون‌هایی مانند استروژن و پروژسترون اثرات گسترده‌ای در دوران بارداری دارند. تغییرات هورمونی به تجمع مایعات در مجرای بینی کمک می کند که فضای لازم برای تنفس را کاهش می دهد. این تغییرات همچنین خطر احتقان بینی را افزایش می دهد که می تواند تنفس را بیشتر محدود کند. این اثرات با هم می توانند به خروپف، به ویژه در مراحل بعدی بارداری منجر شوند.

جریان خون

پس از باردار شدن فرد، مقدار خون در بدن تا 45 درصد افزایش می یابد تا از جنین در حال رشد حمایت کند. این افزایش جریان خون می‌تواند منجر به کاهش فضای مجرای بینی، افزایش احتقان و سخت‌تر شدن تنفس از طریق بینی شود. این مشکلات تنفسی ممکن است با دراز کشیدن افراد باردار تشدید شود.

سایر عوامل خطر خروپف در دوران بارداری

چندین عامل خطر دیگر وجود دارد که می تواند شانس خروپف در دوران بارداری را افزایش دهد.

ویژگی های فیزیولوژیکی: برخی از افراد باردار به دلیل شکل و اندازه طبیعی زبان، فک یا لوزه هایشان، احتمال خروپف بیشتری دارند.

کم خوابی: کم خوابی می تواند باعث شل شدن بیش از حد ماهیچه های گلو در طول خواب شود که می تواند راه هوایی را باریک کرده و احتمال خروپف را افزایش دهد.

خروپف در بارداری به طور معمول چه زمانی شروع می شود؟

اگرچه خروپف مرتبط با بارداری در هر زمانی ممکن است اتفاق بیفتد، اما در اواخر سه ماهه دوم بارداری ایجاد می شود و در سه ماهه سوم نیز افزایش می یابد. بسیاری از تغییرات فیزیولوژیکی که اعتقاد بر این است که در خروپف در دوران بارداری نقش دارند، مانند تنگ شدن مجرای بینی و راه هوایی فوقانی، گرفتگی بینی و تورم بافتی، در بارداری بعدی بارزتر هستند.

آیا خروپف پس از زایمان ادامه خواهد داشت؟

برای برخی، خروپف ممکن است ادامه یابد در دوره پس از زایمان تحقیقات جدید نشان می دهد که تقریباً نیمی از افرادی که زایمان می کنند، پس از زایمان خروپف نمی کنند. کسانی که به خروپف ادامه می‌دهند، معمولاً در طول زمان بهبودی در علائم خود مشاهده می‌کنند.

آیا باید در دوران بارداری نگران خروپف باشم؟

تقریباً 50 درصد از افراد در دوران بارداری به طور مرتب خروپف می کنند و محققان همچنان به بررسی این موضوع ادامه می دهند که آیا خروپف به خودی خود خطراتی برای جنین در حال رشد دارد یا خیر.

گاهی اوقات تعیین خطرات خروپف بر سلامت جنین برای محققان دشوار است زیرا بسیاری از مطالعات در مورد اثرات خروپف در دوران بارداری تفاوتی بین کسانی که خروپف می کنند و کسانی که مشکلات تنفسی شدیدتر در شب دارند، قائل نمی شوند.

خروپف با چندین بیماری مرتبط است که می تواند بر سلامت مادر در دوران بارداری تأثیر بگذارد.

آپنه خواب

خروپف در دوران بارداری گاهی اوقات نشانه ای از آپنه خواب است، وضعیتی که در آن تنفس فرد خوابیده چندین بار در طول شب کاهش می یابد یا به طور لحظه ای متوقف می شود و سپس با شروع دوباره نفس نفس زدن نفس می کشد یا خفه می شود.

بارداری خطر شایع ترین نوع آپنه خواب به نام آپنه انسدادی خواب (OSA) را افزایش می دهد. اگرچه تحقیقات بیشتری مورد نیاز است، اما مطالعات نشان می‌دهد که بین 3 تا 27 درصد از افراد باردار به OSA مبتلا می‌شوند، در حالی که تنها 0.7 تا 6.5 درصد زنان غیرباردار به OSA مبتلا می‌شوند. خطر ابتلا به OSA در مراحل بعدی بارداری بیشتر است

و برای کسانی که اضافه وزن یا چاق هستند. زنان بارداری که بیش از 3 روز در هفته خروپف می کنند و با صدای بلند خروپف می کنند باید از نظر OSA غربالگری شوند.

نحوه مدیریت خروپف در دوران بارداری:

به پهلو بخوابید: خروپف اغلب زمانی بدتر می شود که فرد به پشت دراز بکشد تا بخوابد، به خصوص در مراحل بعدی بارداری. متخصصان معمولاً خوابیدن به پهلوی چپ در دوران بارداری را برای بهبود جریان خون توصیه می کنند

بالاتنه خود را بالا بیاورید: در حالی که بهتر است فقط سر خود را بالا نبرید، بالا بردن بالای تخت خود به اندازه چند اینچ یا قرار دادن بالاتنه خود بر روی یک بالش بالا می تواند به باز نگه داشتن راه هوایی در هنگام خواب کمک کند.

وزن سالم خود را حفظ کنید: در حالی که افزایش وزن در دوران بارداری طبیعی است، حفظ وزن در محدوده توصیه شده توسط ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی می تواند خطر ابتلا به مشکلات تنفسی را در طول خواب کاهش دهد.

توصیه های بهداشت خواب را دنبال کنید: خواب کافی می تواند از خستگی بیش از حد جلوگیری کند، که یک عامل خطر برای خروپف و آپنه انسدادی خواب است. راهبردهای بهداشتی مختلف خواب مانند چرت زدن زودتر در روز، محدود کردن چرت زدن به حداکثر 30 دقیقه و اجتناب از کافئین و وعده های غذایی غنی قبل از خواب را امتحان کنید.

استفاده از محصولات ضد خروپف برای باز شدن راه های هوایی بینی و گلو موثر ترین روش برای درمان خروپف و آپنه خواب است.

خروپف در زنان و علت آن

خروپف صدایی است که هنگام تنفس ایجاد می شود که باعث می شود بافت های موجود در راه هوایی در هنگام خواب ارتعاش کنند. خروپف در زنان و افرادی که در بدو تولد به آنها زنان اختصاص داده شده است رایج است. در واقع، تقریباً هر زن گاهی اوقات خروپف می کند و حدود 28٪ از زنان بالغ به طور منظم خروپف می کنند.

پس از به خواب رفتن یک زن، ماهیچه های بینی، دهان و گلو به طور طبیعی شل می شوند. با نرم شدن و باریک شدن این بافت ها راه هوایی، احتمال ارتعاش در آنها بیشتر می شود. عوامل زیادی می توانند این روند را تشدید کنند و احتمال خروپف را افزایش دهند.

بارداری

بارداری با طیف وسیعی از تغییرات در بدن همراه است که تعدادی از آنها خطر خروپف را افزایش می دهند. افزایش وزن، تغییرات هورمونی و افزایش جریان خون همگی می توانند با تنگ کردن مجاری تنفسی به خروپف در دوران بارداری کمک کنند.

بیش از 30 درصد از زنان در سه ماهه دوم بارداری شروع به خروپف می کنند. خروپف در سه ماهه سوم بارداری شایع تر می شود و معمولاً پس از زایمان برطرف می شود.

یائسگی

یائسگی زمانی است که زنان و افرادی که در بدو تولد زن تعیین شده اند، پریود نمی شوند و دیگر قادر به باردار شدن نیستند. تغییرات هورمونی که در طول یائسگی رخ می دهد و منجر به آن می شود می تواند علائمی مانند گرگرفتگی، مشکل در خوابیدن و افزایش وزن را ایجاد کند. تعدادی از این تغییرات می توانند باعث یا تشدید خروپف شوند.

سایر علل خروپف در زنان

عوامل دیگری که خطر خروپف را در زنان افزایش می دهند عبارتند از:

بالای 50 سال بودن

آلرژی

سینوزیت (حاد و مزمن)

چاقی و اضافه وزن

مصرف الکل و تنباکو

داروها، به ویژه آرام بخش ها

کم کاری تیروئید

آیا خروپف کردن برای زنان طبیعی است؟

خروپف در زنان شایع است و همیشه جای نگرانی نیست. با این حال، زنان همچنین باید بدانند که خروپف می‌تواند نشانه‌ای از یک وضعیت تنفسی اساسی به نام آپنه انسدادی خواب باشد. آپنه انسدادی خواب زمانی اتفاق می افتد که راه هوایی در طول خواب به قدری منقبض می شود که تنفس طبیعی را قطع می کند.

در افراد مبتلا به آپنه انسدادی خواب، خروپف شبانه ممکن است مکرر، بلند شود و با مکث های کوتاه در تنفس قطع شود. سایر علائم آپنه خواب عبارتند از: خواب آلودگی در طول روز، تغییرات خلقی، بیدار شدن مکرر و سردرد صبحگاهی.

زنانی که علائم آپنه خواب دارند باید با پزشک صحبت کنند زیرا آپنه خواب می تواند استراحت کافی را دشوار کند و خطر ابتلا به انواع مشکلات سلامتی طولانی مدت را افزایش دهد.

چگونه خروپف را متوقف کنیم

برای جلوگیری از خروپف، کارشناسان چندین استراتژی را توصیه می کنند:

اجتناب از محرک ها: از نوشیدن الکل یا سیگار کشیدن قبل از خواب خودداری کنید و با پزشک در مورد اینکه آیا داروهای شما ممکن است در خروپف نقش داشته باشند صحبت کنید.

رفع گرفتگی بینی: درمان گرفتگی بینی ممکن است به کاهش خروپف کمک کند. سعی کنید بخار حاصل از حمام را تنفس کنید، از شستشوی بینی استفاده کنید یا با پزشک در مورد داروی مناسب برای درمان احتقان مداوم صحبت کنید.

موقعیت خواب خود را تغییر دهید: برای برخی افراد، خروپف هنگام خوابیدن به پشت بدتر است. برای کاهش خروپف، افراد می توانند در عوض سعی کنند به پهلو بخوابند.

همچنین برای زنانی که خروپف می کنند مهم است که با پزشک خود صحبت کنند. پزشکان می‌توانند علت خروپف را تعیین کنند و درمان‌ها و تغییرات سبک زندگی را توصیه کنند، که ممکن است شامل کاهش وزن برای افراد مبتلا به چاقی، ورزش‌های دهان یا دستگاه CPAP باشد.

استفاده از محصولات ضد خروپف برای باز شدن راه های هوایی بینی و گلو موثر ترین روش برای درمان خروپف و آپنه خواب است.

خروپف در نوزادان

آیا نوزاد شما خروپف می کند؟

خروپف ممکن است به خودی خود یا همراه با انواع دیگر تنفس سخت رخ دهد. تنفس پر سر و صدا در نوزادان می تواند به دلایل مختلفی رخ دهد. تقریباً یک سوم از نوزادان 6 ماهه یا کوچکتر تنفس پر سر و صدا دارند

برای تشخیص درست اینکه آیا نوزاد تازه متولد شده خروپف می کند یا خیر، به درک علت خروپف و تفاوت آن با سایر صداها کمک می کند.

خروپف یک صدای خشن است که در هنگام خواب رخ می دهد. با شل شدن عضلات در راه هوایی فوقانی، آنها به احتمال زیاد راه هوایی را مسدود می کنند و اجازه می دهند هوا هنگام عبور از آن ارتعاش کند. اکثر کودکان با وجود این عضلات شل شده موفق به تنفس طبیعی می شوند، اما برای برخی، افزایش باریک شدن باعث خروپف می شود.

برخی از صداهایی که ممکن است یک نوزاد در هنگام خواب ایجاد کند به راحتی با خروپف اشتباه گرفته می شوند.

خس خس سینه یا رونچی: خس خس یک صدای موسیقایی است که می تواند هنگام دم یا بازدم ایجاد شود، در حالی که رونچی ها شبیه به هم هستند اما معمولا صدای کمتری دارند. خس خس سینه حدود نیمی از نوزادان را تحت تاثیر قرار می دهد

استریدور: مانند خروپف، استریدور نیز به دلیل محدودیت جریان هوا در راه هوایی فوقانی رخ می دهد. استریدور صدای یکنواخت بلندی دارد و می تواند هنگام دم یا بازدم ایجاد شود. نوزادانی که دارای انواع مختلف ناهنجاری های ساختاری در مجاری تنفسی خود هستند، بیشتر مستعد ابتلا به استریدور هستند.

تروق: نوزادان مبتلا به عفونت‌های تنفسی تحتانی و سایر بیماری‌های ریوی ممکن است هنگام تنفس صدای تق تق ایجاد کنند. کرک ها اغلب نیاز به مراقبت پزشکی دارند.

نفس نفس زدن یا خفگی: نوزادان خواب با آپنه مرکزی خواب ممکن است وقفه های طولانی مدت بین نفس های خود داشته باشند و به دنبال آن یک نفس نفس زدن یا عمیق عمیق باشد. نوزادان مبتلا به آپنه انسدادی خواب ممکن است خروپف کنند و همچنین نفس بکشند یا خفه شوند.

در طول خواب، بسیاری از نوزادان زیر یک ماه ممکن است برای مدت کوتاهی نفس خود را متوقف کنند و سپس یک دوره تنفس سریعتر داشته باشند. این الگوی تنفس طبیعی است

گاهی اوقات، یک نوزاد با تنفس پر سر و صدا یا مشکل ممکن است شرایطی داشته باشد که نیاز به مراقبت پزشکی دارد. اگر نوزادی سوراخ های بینی خود را باز کرد، به دنبال کمک پزشکی باشید

چه چیزی باعث خروپف نوزاد می شود؟

خروپف نوزاد صدای مشخصی است که از پشت گلو به دلیل ارتعاش بافت های نرم می آید. اگر نوزادی به آرامی خروپف می کند و علائم دیگری ندارد، ممکن است نیازی به درمان خروپف نباشد.

عوامل متعددی می تواند خطر خروپف شدن نوزاد را افزایش دهد.

انحراف تیغه بینی: به استخوان و غضروفی که دو سوراخ بینی را تقسیم می کند، تیغه بینی می گویند. زمانی که سپتوم کاملا صاف نباشد، ممکن است فرد در تنفس از طریق بینی دچار مشکل شود که می تواند منجر به خروپف شود.

دود دست دوم: زندگی با بزرگسالی که سیگار می کشد می تواند احتمال خروپف کودک را افزایش دهد. کارشناسان بر این باورند که دود تنباکو ممکن است با تحریک یا التهاب راه هوایی باعث خروپف شود

شیر خشک نوزاد: برخی مطالعات نشان داده اند که شیردهی از خروپف محافظت می کند

علائم آپنه خواب در نوزادان

نوزادان مبتلا به آپنه خواب هنگام خواب دچار وقفه در تنفس می شوند. این می تواند منجر به صداهایی از خروپف تا نفس نفس زدن و خفگی شود.

خروپف مکرر با صدای بلند یکی از علائم شایع آپنه انسدادی خواب است، یک اختلال خواب که در آن راه هوایی فوقانی بیش از حد باریک می شود و جریان هوا را هنگام تنفس محدود می کند. آپنه انسدادی خواب که در دوران نوزادی شروع می شود معمولاً به دلیل یک عامل آناتومیکی است که بر شکل راه هوایی یا توانایی آن برای باز ماندن در طول خواب تأثیر می گذارد.

علاوه بر خروپف، نوزادان مبتلا به آپنه انسدادی خواب نیز ممکن است بیشتر این موارد را نشان دهند:

مکث های طولانی تر در تنفس

سرفه یا خفگی

تنفس پر سر و صدا

تنفس دهانی

تعریق شبانه

خواب بی قرار با بیداری های مکرر

صداهای خفگی ممکن است به دلیل آپنه مرکزی خواب نیز باشد که در آن سیگنال های نامنظم از مغز منجر به مکث در تنفس می شود. آپنه خواب مرکزی شامل دوره های مکرر کاهش یا توقف تنفس و رنگ آبی مایل به پوست است. در نوزادان، این بیماری معمولاً به دلیل مشکلات سیستم عصبی در حال رشد است. احتمال بروز CSA در نوزادانی که از قبل شرایط پزشکی دارند یا بیهوشی یا دارو به آنها داده شده است، بیشتر است.

دکتر ادودکار فلوشیپ طب خواب معتقد است :

والدین باید به خروپف کودک خود توجه کنند. خروپف نرم گاه به گاه طبیعی است و جای نگرانی نیست، اما اگر خروپف بلند و مداوم شود، می تواند نشانه ای از آپنه خواب باشد.

خروپف نوزاد یا لارنگومالاسی؟

لارنگومالاسی وضعیتی است که در بدو تولد وجود دارد و باعث می‌شود که بخشی از راه هوایی هنگام تنفس فرو بریزد. درست مانند خروپف، این انسداد جزئی راه هوایی باعث می‌شود بافت‌ها بال بزنند و هنگام عبور هوا صدا ایجاد کنند. لارنگومالاسی شایع ترین علت استریدور طولانی مدت است که صدایی خیس و با صدای کم در هنگام استنشاق است.

بر خلاف خروپف، علائم لارنگومالاسی می تواند زمانی که نوزاد در خواب یا بیدار است وجود داشته باشد. برای نوزادان، تنفس پر سر و صدا ناشی از لارنگومالاسی اغلب در هنگام خواب یا زمانی که کودک در حال استراحت، تغذیه یا آشفتگی است، بلندترین است. علائم معمولاً زمانی که نوزاد به پشت دراز می کشد بدتر و زمانی که روی شکم است بهتر است.

سایر علائم لارنگومالاسی عبارتند از:

مشکل در تغذیه یا بلعیدن

رفلکس اسید

مکیدن قابل مشاهده پوست در وسط گردن یا زیر استخوان سینه (در موارد شدید)

مکث در تنفس یا آبی شدن در اثر کمبود اکسیژن

هنگامی که علائم لارنگومالاسی شدید باشد، ممکن است بر تغذیه، خواب و رشد تأثیر بگذارد. اگرچه کودکان معمولاً در سن 18 ماهگی تا 24 ماهگی از لارنگومالاسی رشد می کنند، والدین و مراقبانی که متوجه علائم لارنگومالاسی در فرزندان خود می شوند باید با متخصص اطفال صحبت کنند.

خروپف در کودکان

اگرچه خروپف در بین افراد مسن شایع تر است، در بسیاری از کودکان نیز رخ می دهد. می‌تواند دلایل زیادی داشته باشد، برخی از آنها باعث می‌شوند که خروپف بیایند و بروند و برخی دیگر بالقوه طولانی مدت باشند.

خروپف در کودکان اغلب نگران کننده نیست، به خصوص اگر هر چند وقت یکبار اتفاق بیفتد. اما اگر خروپف مکرر یا شدید باشد، ممکن است نشان دهنده مشکل تنفس در هنگام خواب باشد.

دانستن بیشتر در مورد انواع، علل، عواقب و درمان‌های خروپف در کودکان می‌تواند به والدین این امکان را بدهد که به بهترین وجه مراقب سلامتی فرزندان خود باشند و به کودکان کمک کنند خواب بهتر و ترمیمی‌تری داشته باشند.

آیا تمام خروپف در کودکان یکسان است؟

همه خروپف ها در کودکان یکسان نیست. فراوانی، شدت و تأثیر خروپف در کودکان می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد.

در بیشتر مواقع، خروپف جزئی و کوتاه مدت است و هیچ اثر قابل اندازه گیری بر خواب یا سلامت کلی فرد ندارد. هنگامی که خروپف مکرر می شود و خواب را مختل می کند، می تواند نشان دهنده وجود اختلال تنفسی در خواب (SDB) باشد.

تنفس اختلالات خواب دارای دامنه جدی است. در یک طرف خروپف اولیه است که به عنوان خروپف ساده یا خروپف معمولی نیز شناخته می شود، زمانی که کودک بیش از دو بار در هفته خروپف می کند اما علائم قابل توجه دیگری یا مشکلات سلامت مرتبط با آن را ندارد.

از طرف دیگر، آپنه انسدادی خواب (OSA) است، وضعیتی که با وقفه های مداوم در تنفس کودک در طول شب مشخص می شود. این لغزش ها که آپنه نامیده می شود، ده ها بار در شب هنگام مسدود شدن راه هوایی رخ می دهد. OSA می تواند باعث خواب پراکنده شود و با تأثیرات منفی بر سلامت جسمانی، سلامت روان، یادگیری و رفتار مرتبط است.

خروپف در کودکان چقدر شایع است؟

اعتقاد بر این است که خروپف جزئی و گاه به گاه در 27 درصد از کودکان رخ می دهد

تصور می شود که خروپف اولیه بدون علائم دیگر بین 10 تا 12 درصد از کودکان را تحت تاثیر قرار می دهد

مطالعات تخمین می زند که 1.2-5.7٪ از کودکان آپنه انسدادی خواب دارند.

تعیین آمار دقیق برای خروپف و آپنه خواب دشوار است. والدین ممکن است همیشه خروپف کودک خود را مشاهده نکنند یا از فراوانی و شدت آن آگاه نباشند. علاوه بر این، آزمایش دقیق برای آپنه خواب، معروف به پلی سومنوگرافی، ممکن است در همه موارد در دسترس، مقرون به صرفه یا عملی نباشد.

چه چیزی باعث خروپف در کودکان می شود؟

خروپف زمانی اتفاق می‌افتد که هوا نتواند آزادانه از طریق مجرای تنفسی در پشت گلو عبور کند. هنگامی که فرد دم یا بازدم می کند، بافت اطراف راه هوایی به ارتعاش در می آید

عوامل متعددی می تواند باعث انسداد راه هوایی و ایجاد خروپف در فرد شود. در کودکان، شایع ترین عوامل خطر برای خروپف عبارتند از:

لوزه ها و آدنوئیدهای بزرگ یا متورم: لوزه ها و آدنوئیدها در نزدیکی پشت گلو قرار دارند و بخشی از سیستم ایمنی بدن هستند. اگر به طور طبیعی بزرگتر باشند یا به دلیل عفونت متورم شوند، لوزه ها و آدنوئیدها می توانند راه هوایی را مسدود کرده و باعث خروپف شوند. این شایع ترین علت است

اختلال تنفس در خواب در کودکان

چاقی: مطالعات نشان داده است که کودکانی که اضافه وزن دارند بیشتر در معرض خروپف هستند

چاقی می تواند راه هوایی را باریک کند و خطر ابتلا به SDB از جمله آپنه انسدادی خواب را افزایش دهد.

احتقان: علائم سرماخوردگی می تواند باعث احتقان شود که جریان صاف هوا را مسدود می کند و عفونت ممکن است لوزه ها و آدنوئیدها را ملتهب کند.

آلرژی: شعله ور شدن آلرژی ها می تواند باعث التهاب در بینی و گلو شود که می تواند تنفس را سخت تر کند و خطر خروپف را افزایش دهد.

آسم: آسم نیز مانند آلرژی ها ممکن است تنفس طبیعی را مهار کند و اگر باعث انسداد جزئی راه هوایی شود، می تواند باعث خروپف شود.

ویژگی های آناتومیک: برخی از افراد دارای ویژگی های آناتومیک هستند که تنفس طبیعی را هنگام خواب برای آنها سخت تر می کند. به عنوان مثال، انحراف سپتوم که در آن سوراخ های بینی به طور مساوی از هم جدا نمی شوند، ممکن است باعث تنفس دهان و خروپف شود.

دود تنباکو محیطی (ETS): قرار گرفتن در معرض ETS، که اغلب به عنوان دود دست دوم نامیده می شود، می تواند بر تنفس تأثیر بگذارد و با خطر بالاتری مرتبط است.

خروپف در کودکان

هوای آلوده: کیفیت پایین هوا یا آلودگی بیش از حد می تواند تنفس طبیعی را با چالش مواجه کند و بر احتمال خروپف مکرر کودک تأثیر بگذارد.

مدت کوتاه‌تر شیردهی: تحقیقات ارتباطی را نشان داده است

بین خروپف در کودکان و کاهش مدت شیردهی دلیل دقیق این امر ناشناخته است، اما ممکن است شیردهی به رشد راه هوایی فوقانی کمک کند که احتمال خروپف را کاهش دهد.

آپنه انسدادی خواب یکی دیگر از عوامل خطر مهم برای خروپف دوران کودکی است. خروپف برای کودکان مبتلا به آپنه انسدادی خواب، از جمله با مکث های تنفسی مانند گاز، معمول است. در حالی که اکثر کودکان مبتلا به OSA خروپف می کنند، همه کودکانی که خروپف می کنند به OSA مبتلا نیستند.

آیا خروپف در کودکان خطرناک است؟

خروپف نادر در کودکان معمولاً خطرناک نیست، اما خروپف منظم یا شدید که نشان دهنده اختلال در تنفس در خواب است می تواند عواقب سلامتی قابل توجهی داشته باشد.

یکی از بزرگترین نگرانی ها آپنه انسدادی خواب است. OSA باعث اختلالات اساسی در خواب می شود و بر میزان اکسیژن دریافتی کودک در طول خواب تأثیر می گذارد. این بیماری با اختلال در رشد مغز، کاهش عملکرد تحصیلی، مشکلات قلبی عروقی مانند فشار خون بالا، متابولیسم تغییر یافته و مشکلات رفتاری مرتبط است.

در کل، واضح است که OSA می تواند به طور جدی بر کیفیت زندگی کودک تأثیر بگذارد

اثرات OSA در درجه اول در کودکان بزرگتر مورد مطالعه قرار گرفته است، اما محققان معتقدند که این اثرات به کودکان خردسال، مانند کودکان 2-3 ساله نیز گسترش می یابد.

اگرچه مطالعات ارتباطی بین خروپف معمولی و مشکلات سلامتی پیدا کرده اند، توضیح دقیق آن مشخص نیست. تحقیقات بیشتر برای درک بهتر روش هایی که خروپف اولیه بر کودکان در سنین مختلف تأثیر می گذارد، ضروری است.