درمان خروپف و آپنه خواب با هوپنوس

خروپف در نوزادان

آیا نوزاد شما خروپف می کند؟

خروپف ممکن است به خودی خود یا همراه با انواع دیگر تنفس سخت رخ دهد. تنفس پر سر و صدا در نوزادان می تواند به دلایل مختلفی رخ دهد. تقریباً یک سوم از نوزادان 6 ماهه یا کوچکتر تنفس پر سر و صدا دارند

برای تشخیص درست اینکه آیا نوزاد تازه متولد شده خروپف می کند یا خیر، به درک علت خروپف و تفاوت آن با سایر صداها کمک می کند.

خروپف یک صدای خشن است که در هنگام خواب رخ می دهد. با شل شدن عضلات در راه هوایی فوقانی، آنها به احتمال زیاد راه هوایی را مسدود می کنند و اجازه می دهند هوا هنگام عبور از آن ارتعاش کند. اکثر کودکان با وجود این عضلات شل شده موفق به تنفس طبیعی می شوند، اما برای برخی، افزایش باریک شدن باعث خروپف می شود.

برخی از صداهایی که ممکن است یک نوزاد در هنگام خواب ایجاد کند به راحتی با خروپف اشتباه گرفته می شوند.

خس خس سینه یا رونچی: خس خس یک صدای موسیقایی است که می تواند هنگام دم یا بازدم ایجاد شود، در حالی که رونچی ها شبیه به هم هستند اما معمولا صدای کمتری دارند. خس خس سینه حدود نیمی از نوزادان را تحت تاثیر قرار می دهد

استریدور: مانند خروپف، استریدور نیز به دلیل محدودیت جریان هوا در راه هوایی فوقانی رخ می دهد. استریدور صدای یکنواخت بلندی دارد و می تواند هنگام دم یا بازدم ایجاد شود. نوزادانی که دارای انواع مختلف ناهنجاری های ساختاری در مجاری تنفسی خود هستند، بیشتر مستعد ابتلا به استریدور هستند.

تروق: نوزادان مبتلا به عفونت‌های تنفسی تحتانی و سایر بیماری‌های ریوی ممکن است هنگام تنفس صدای تق تق ایجاد کنند. کرک ها اغلب نیاز به مراقبت پزشکی دارند.

نفس نفس زدن یا خفگی: نوزادان خواب با آپنه مرکزی خواب ممکن است وقفه های طولانی مدت بین نفس های خود داشته باشند و به دنبال آن یک نفس نفس زدن یا عمیق عمیق باشد. نوزادان مبتلا به آپنه انسدادی خواب ممکن است خروپف کنند و همچنین نفس بکشند یا خفه شوند.

در طول خواب، بسیاری از نوزادان زیر یک ماه ممکن است برای مدت کوتاهی نفس خود را متوقف کنند و سپس یک دوره تنفس سریعتر داشته باشند. این الگوی تنفس طبیعی است

گاهی اوقات، یک نوزاد با تنفس پر سر و صدا یا مشکل ممکن است شرایطی داشته باشد که نیاز به مراقبت پزشکی دارد. اگر نوزادی سوراخ های بینی خود را باز کرد، به دنبال کمک پزشکی باشید

چه چیزی باعث خروپف نوزاد می شود؟

خروپف نوزاد صدای مشخصی است که از پشت گلو به دلیل ارتعاش بافت های نرم می آید. اگر نوزادی به آرامی خروپف می کند و علائم دیگری ندارد، ممکن است نیازی به درمان خروپف نباشد.

عوامل متعددی می تواند خطر خروپف شدن نوزاد را افزایش دهد.

انحراف تیغه بینی: به استخوان و غضروفی که دو سوراخ بینی را تقسیم می کند، تیغه بینی می گویند. زمانی که سپتوم کاملا صاف نباشد، ممکن است فرد در تنفس از طریق بینی دچار مشکل شود که می تواند منجر به خروپف شود.

دود دست دوم: زندگی با بزرگسالی که سیگار می کشد می تواند احتمال خروپف کودک را افزایش دهد. کارشناسان بر این باورند که دود تنباکو ممکن است با تحریک یا التهاب راه هوایی باعث خروپف شود

شیر خشک نوزاد: برخی مطالعات نشان داده اند که شیردهی از خروپف محافظت می کند

علائم آپنه خواب در نوزادان

نوزادان مبتلا به آپنه خواب هنگام خواب دچار وقفه در تنفس می شوند. این می تواند منجر به صداهایی از خروپف تا نفس نفس زدن و خفگی شود.

خروپف مکرر با صدای بلند یکی از علائم شایع آپنه انسدادی خواب است، یک اختلال خواب که در آن راه هوایی فوقانی بیش از حد باریک می شود و جریان هوا را هنگام تنفس محدود می کند. آپنه انسدادی خواب که در دوران نوزادی شروع می شود معمولاً به دلیل یک عامل آناتومیکی است که بر شکل راه هوایی یا توانایی آن برای باز ماندن در طول خواب تأثیر می گذارد.

علاوه بر خروپف، نوزادان مبتلا به آپنه انسدادی خواب نیز ممکن است بیشتر این موارد را نشان دهند:

مکث های طولانی تر در تنفس

سرفه یا خفگی

تنفس پر سر و صدا

تنفس دهانی

تعریق شبانه

خواب بی قرار با بیداری های مکرر

صداهای خفگی ممکن است به دلیل آپنه مرکزی خواب نیز باشد که در آن سیگنال های نامنظم از مغز منجر به مکث در تنفس می شود. آپنه خواب مرکزی شامل دوره های مکرر کاهش یا توقف تنفس و رنگ آبی مایل به پوست است. در نوزادان، این بیماری معمولاً به دلیل مشکلات سیستم عصبی در حال رشد است. احتمال بروز CSA در نوزادانی که از قبل شرایط پزشکی دارند یا بیهوشی یا دارو به آنها داده شده است، بیشتر است.

دکتر ادودکار فلوشیپ طب خواب معتقد است :

والدین باید به خروپف کودک خود توجه کنند. خروپف نرم گاه به گاه طبیعی است و جای نگرانی نیست، اما اگر خروپف بلند و مداوم شود، می تواند نشانه ای از آپنه خواب باشد.

خروپف نوزاد یا لارنگومالاسی؟

لارنگومالاسی وضعیتی است که در بدو تولد وجود دارد و باعث می‌شود که بخشی از راه هوایی هنگام تنفس فرو بریزد. درست مانند خروپف، این انسداد جزئی راه هوایی باعث می‌شود بافت‌ها بال بزنند و هنگام عبور هوا صدا ایجاد کنند. لارنگومالاسی شایع ترین علت استریدور طولانی مدت است که صدایی خیس و با صدای کم در هنگام استنشاق است.

بر خلاف خروپف، علائم لارنگومالاسی می تواند زمانی که نوزاد در خواب یا بیدار است وجود داشته باشد. برای نوزادان، تنفس پر سر و صدا ناشی از لارنگومالاسی اغلب در هنگام خواب یا زمانی که کودک در حال استراحت، تغذیه یا آشفتگی است، بلندترین است. علائم معمولاً زمانی که نوزاد به پشت دراز می کشد بدتر و زمانی که روی شکم است بهتر است.

سایر علائم لارنگومالاسی عبارتند از:

مشکل در تغذیه یا بلعیدن

رفلکس اسید

مکیدن قابل مشاهده پوست در وسط گردن یا زیر استخوان سینه (در موارد شدید)

مکث در تنفس یا آبی شدن در اثر کمبود اکسیژن

هنگامی که علائم لارنگومالاسی شدید باشد، ممکن است بر تغذیه، خواب و رشد تأثیر بگذارد. اگرچه کودکان معمولاً در سن 18 ماهگی تا 24 ماهگی از لارنگومالاسی رشد می کنند، والدین و مراقبانی که متوجه علائم لارنگومالاسی در فرزندان خود می شوند باید با متخصص اطفال صحبت کنند.

خروپف در نوزادان

آیا نوزاد شما خروپف می کند؟

خروپف ممکن است به خودی خود یا همراه با انواع دیگر تنفس سخت رخ دهد. تنفس پر سر و صدا در نوزادان می تواند به دلایل مختلفی رخ دهد. تقریباً یک سوم از نوزادان 6 ماهه یا کوچکتر تنفس پر سر و صدا دارند

برای تشخیص درست اینکه آیا نوزاد تازه متولد شده خروپف می کند یا خیر، به درک علت خروپف و تفاوت آن با سایر صداها کمک می کند.

خروپف یک صدای خشن است که در هنگام خواب رخ می دهد. با شل شدن عضلات در راه هوایی فوقانی، آنها به احتمال زیاد راه هوایی را مسدود می کنند و اجازه می دهند هوا هنگام عبور از آن ارتعاش کند. اکثر کودکان با وجود این عضلات شل شده موفق به تنفس طبیعی می شوند، اما برای برخی، افزایش باریک شدن باعث خروپف می شود.

برخی از صداهایی که ممکن است یک نوزاد در هنگام خواب ایجاد کند به راحتی با خروپف اشتباه گرفته می شوند.

خس خس سینه یا رونچی: خس خس یک صدای موسیقایی است که می تواند هنگام دم یا بازدم ایجاد شود، در حالی که رونچی ها شبیه به هم هستند اما معمولا صدای کمتری دارند. خس خس سینه حدود نیمی از نوزادان را تحت تاثیر قرار می دهد

استریدور: مانند خروپف، استریدور نیز به دلیل محدودیت جریان هوا در راه هوایی فوقانی رخ می دهد. استریدور صدای یکنواخت بلندی دارد و می تواند هنگام دم یا بازدم ایجاد شود. نوزادانی که دارای انواع مختلف ناهنجاری های ساختاری در مجاری تنفسی خود هستند، بیشتر مستعد ابتلا به استریدور هستند.

تروق: نوزادان مبتلا به عفونت‌های تنفسی تحتانی و سایر بیماری‌های ریوی ممکن است هنگام تنفس صدای تق تق ایجاد کنند. کرک ها اغلب نیاز به مراقبت پزشکی دارند.

نفس نفس زدن یا خفگی: نوزادان خواب با آپنه مرکزی خواب ممکن است وقفه های طولانی مدت بین نفس های خود داشته باشند و به دنبال آن یک نفس نفس زدن یا عمیق عمیق باشد. نوزادان مبتلا به آپنه انسدادی خواب ممکن است خروپف کنند و همچنین نفس بکشند یا خفه شوند.

در طول خواب، بسیاری از نوزادان زیر یک ماه ممکن است برای مدت کوتاهی نفس خود را متوقف کنند و سپس یک دوره تنفس سریعتر داشته باشند. این الگوی تنفس طبیعی است

گاهی اوقات، یک نوزاد با تنفس پر سر و صدا یا مشکل ممکن است شرایطی داشته باشد که نیاز به مراقبت پزشکی دارد. اگر نوزادی سوراخ های بینی خود را باز کرد، به دنبال کمک پزشکی باشید

چه چیزی باعث خروپف نوزاد می شود؟

خروپف نوزاد صدای مشخصی است که از پشت گلو به دلیل ارتعاش بافت های نرم می آید. اگر نوزادی به آرامی خروپف می کند و علائم دیگری ندارد، ممکن است نیازی به درمان خروپف نباشد.

عوامل متعددی می تواند خطر خروپف شدن نوزاد را افزایش دهد.

انحراف تیغه بینی: به استخوان و غضروفی که دو سوراخ بینی را تقسیم می کند، تیغه بینی می گویند. زمانی که سپتوم کاملا صاف نباشد، ممکن است فرد در تنفس از طریق بینی دچار مشکل شود که می تواند منجر به خروپف شود.

دود دست دوم: زندگی با بزرگسالی که سیگار می کشد می تواند احتمال خروپف کودک را افزایش دهد. کارشناسان بر این باورند که دود تنباکو ممکن است با تحریک یا التهاب راه هوایی باعث خروپف شود

شیر خشک نوزاد: برخی مطالعات نشان داده اند که شیردهی از خروپف محافظت می کند

علائم آپنه خواب در نوزادان

نوزادان مبتلا به آپنه خواب هنگام خواب دچار وقفه در تنفس می شوند. این می تواند منجر به صداهایی از خروپف تا نفس نفس زدن و خفگی شود.

خروپف مکرر با صدای بلند یکی از علائم شایع آپنه انسدادی خواب است، یک اختلال خواب که در آن راه هوایی فوقانی بیش از حد باریک می شود و جریان هوا را هنگام تنفس محدود می کند. آپنه انسدادی خواب که در دوران نوزادی شروع می شود معمولاً به دلیل یک عامل آناتومیکی است که بر شکل راه هوایی یا توانایی آن برای باز ماندن در طول خواب تأثیر می گذارد.

علاوه بر خروپف، نوزادان مبتلا به آپنه انسدادی خواب نیز ممکن است بیشتر این موارد را نشان دهند:

مکث های طولانی تر در تنفس

سرفه یا خفگی

تنفس پر سر و صدا

تنفس دهانی

تعریق شبانه

خواب بی قرار با بیداری های مکرر

صداهای خفگی ممکن است به دلیل آپنه مرکزی خواب نیز باشد که در آن سیگنال های نامنظم از مغز منجر به مکث در تنفس می شود. آپنه خواب مرکزی شامل دوره های مکرر کاهش یا توقف تنفس و رنگ آبی مایل به پوست است. در نوزادان، این بیماری معمولاً به دلیل مشکلات سیستم عصبی در حال رشد است. احتمال بروز CSA در نوزادانی که از قبل شرایط پزشکی دارند یا بیهوشی یا دارو به آنها داده شده است، بیشتر است.

دکتر ادودکار فلوشیپ طب خواب معتقد است :

والدین باید به خروپف کودک خود توجه کنند. خروپف نرم گاه به گاه طبیعی است و جای نگرانی نیست، اما اگر خروپف بلند و مداوم شود، می تواند نشانه ای از آپنه خواب باشد.

خروپف نوزاد یا لارنگومالاسی؟

لارنگومالاسی وضعیتی است که در بدو تولد وجود دارد و باعث می‌شود که بخشی از راه هوایی هنگام تنفس فرو بریزد. درست مانند خروپف، این انسداد جزئی راه هوایی باعث می‌شود بافت‌ها بال بزنند و هنگام عبور هوا صدا ایجاد کنند. لارنگومالاسی شایع ترین علت استریدور طولانی مدت است که صدایی خیس و با صدای کم در هنگام استنشاق است.

بر خلاف خروپف، علائم لارنگومالاسی می تواند زمانی که نوزاد در خواب یا بیدار است وجود داشته باشد. برای نوزادان، تنفس پر سر و صدا ناشی از لارنگومالاسی اغلب در هنگام خواب یا زمانی که کودک در حال استراحت، تغذیه یا آشفتگی است، بلندترین است. علائم معمولاً زمانی که نوزاد به پشت دراز می کشد بدتر و زمانی که روی شکم است بهتر است.

سایر علائم لارنگومالاسی عبارتند از:

مشکل در تغذیه یا بلعیدن

رفلکس اسید

مکیدن قابل مشاهده پوست در وسط گردن یا زیر استخوان سینه (در موارد شدید)

مکث در تنفس یا آبی شدن در اثر کمبود اکسیژن

هنگامی که علائم لارنگومالاسی شدید باشد، ممکن است بر تغذیه، خواب و رشد تأثیر بگذارد. اگرچه کودکان معمولاً در سن 18 ماهگی تا 24 ماهگی از لارنگومالاسی رشد می کنند، والدین و مراقبانی که متوجه علائم لارنگومالاسی در فرزندان خود می شوند باید با متخصص اطفال صحبت کنند.